(หันทะ มะยัง ธาตุปัจจะเวกขะณะปาฐัง ภะณามะ เส)
ยะถาปัจจะยัง ปะวัตตะมานัง ธาตุมัตตะเมเวตัง
สิ่งเหล่านี้นี่เป็นสักว่าธาตุตามธรรมชาติเท่านั้น, กำลังเป็นไปตามเหตุตามปัจจัยอยู่เนืองนิจ
ยะทิทัง จีวะรัง ตะทุปะภุญชะโก จะ ปุคคะโล
สิ่งเหล่านี้คือจีวร, และคนผู้ใช้สอยจีวรนั้น
ธาตุมัตตะโก
เป็นสักว่าธาตุตามธรรมชาติ
นิสสัตโต
มิได้เป็นสัตวะอันยั่งยืน
นิชชีโว
มิได้เป็นชีวะอันเป็นบุรุษบุคคล
สุญโญ
ว่างเปล่าจากความหมายแห่งความเป็นตัวตน
สัพพานิ ปะนะ อิมานิ จีวะรานิ อะชิคุจฉะนียานิ
ก็จีวรทั้งหมดนี้, ไม่เป็นของน่าเกลียดมาแต่เดิม
อิมัง ปูติกายัง ปัตวา
ครั้นมาถูกเข้ากับกายอันเน่าอยู่เป็นนิจนี้แล้ว
อะติวิยะ ชิคุจฉะนียานิ ชายันติ
ย่อมกลายเป็นของน่าเกลียดอย่างยิ่งไปด้วยกัน
ยะถาปัจจะยัง ปะวัตตะมานัง ธาตุมัตตะเมเวตัง
สิ่งเหล่านี้นี่เป็นสักว่าธาตุตามธรรมชาติเท่านั้น, กำลังเป็นไปตามเหตุตามปัจจัยอยู่เนืองนิจ
ยะทิทัง ปิณฑะปาโต ตะทุปะภุญชะโก จะ ปุคคะโล
สิ่งเหล่านี้คือบิณฑบาต, และคนผู้บริโภคบิณฑบาตนั้น
ธาตุมัตตะโก
เป็นสักว่าธาตุตามธรรมชาติ
นิสสัตโต
มิได้เป็นสัตวะอันยั่งยืน
นิชชีโว
มิได้เป็นชีวะอันเป็นบุรุษบุคคล
สุญโญ
ว่างเปล่าจากความหมายแห่งความเป็นตัวตน
สัพโพ ปะนายัง ปิณฑะปาโต อะชิคุจฉะนีโย
ก็บิณฑบาตทั้งหมดนี้, ไม่เป็นของน่าเกลียดมาแต่เดิม
อิมัง ปูติกายัง ปัตวา
ครั้นมาถูกเข้ากับกายอันเน่าอยู่เป็นนิจนี้แล้ว
อะติวิยะ ชิคุจฉะนียานิ ชายะติ
ย่อมกลายเป็นของน่าเกลียดอย่างยิ่งไปด้วยกัน
ยะถาปัจจะยัง ปะวัตตะมานัง ธาตุมัตตะเมเวตัง
สิ่งเหล่านี้นี่เป็นสักว่าธาตุตามธรรมชาติเท่านั้น, กำลังเป็นไปตามเหตุตามปัจจัยอยู่เนืองนิจ
ยะทิทัง เสนาสะนัง ตะทุปะภุญชะโก จะ ปุคคะโล
สิ่งเหล่านี้คือเสนาสนะ, และคนผู้ใช้สอยเสนาสนะนั้น
ธาตุมัตตะโก
เป็นสักว่าธาตุตามธรรมชาติ
นิสสัตโต
มิได้เป็นสัตวะอันยั่งยืน
นิชชีโว
มิได้เป็นชีวะอันเป็นบุรุษบุคคล
สุญโญ
ว่างเปล่าจากความหมายแห่งความเป็นตัวตน
สัพพานิ ปะนะ อิมานิ เสนาสะนานิ อะชิคุจฉะนียานิ
ก็เสนาสนะทั้งหมดนี้, ไม่เป็นของน่าเกลียดมาแต่เดิม
อิมัง ปูติกายัง ปัตวา
ครั้นมาถูกเข้ากับกายอันเน่าอยู่เป็นนิจนี้แล้ว
อะติวิยะ ชิคุจฉะนียานิ ชายันติ
ย่อมกลายเป็นของน่าเกลียดอย่างยิ่งไปด้วยกัน
ยะถาปัจจะยัง ปะวัตตะมานัง ธาตุมัตตะเมเวตัง
สิ่งเหล่านี้นี่เป็นสักว่าธาตุตามธรรมชาติเท่านั้น, กำลังเป็นไปตามเหตุตามปัจจัยอยู่เนืองนิจ
ยะทิทัง คิลานะปัจจะยะเภสัชชะปะริกขาโร, ตะทุปะภุญชะโก จะ ปุคคะโล
สิ่งเหล่านี้คือเภสัชบริขารอันเกื้อกูลแก่คนไข้, และคนผู้บริโภคเภสัชบริขารนั้น
ธาตุมัตตะโก
เป็นสักว่าธาตุตามธรรมชาติ
นิสสัตโต
มิได้เป็นสัตวะอันยั่งยืน
นิชชีโว
มิได้เป็นชีวะอันเป็นบุรุษบุคคล
สุญโญ
ว่างเปล่าจากความหมายแห่งความเป็นตัวตน
สัพโพ ปะนายัง คิลานะปัจจะยะเภสัชชะปะริกขาโร อะชิคุจฉะนิโย
ก็คิลานเภสัชบริขารทั้งหมดนี้, ไม่เป็นของน่าเกลียดมาแต่เดิม
อิมัง ปูติกายัง ปัตวา
ครั้นมาถูกเข้ากับกายอันเน่าอยู่เป็นนิจนี้แล้ว
อะติวิยะ ชิคุจฉะนีโย ชายะติ
ย่อมกลายเป็นของน่าเกลียดอย่างยิ่งไปด้วยกัน