มหาสุญญสูตร (ผู้ชี้ขุมทรัพย์)

นะ เต อะหัง อานันทะ ตะถา ปะรักกะมิสสามิ

ดูก่อนอานนท์ เราจะไม่พยายามทำกะพวกเธอ อย่างทะนุถนอม

ยะถา กุมภะกาโร อามะเก อามะกะมัตเต

เหมือนนายช่างหม้อ ทำแก่หม้อ ที่ยังเปียก ยังดิบอยู่

นิคคัยหะนิคคัยหาหัง อานันทะ วักขามิ

ดูก่อนอานนท์ เราจักขนาบแล้ว ขนาบอีก ไม่มีหยุด

ปะวัยหะปะวัยหาหัง อานันทะ วักขามิ

ดูก่อนอานนท์ เราจักชี้โทษแล้ว ชี้โทษอีก ไม่มีหยุด

โย สาโร, โส ฐัสสะติ

ผู้ใดมีมรรคผลเป็นแก่นสาร ผู้นั้นจักทนอยู่ได้

นิธีนังวะ ปะวัตตารัง ยัง ปัสเส วัชชะทัสสินัง, นิคคัยหะวาทิง เมธาวิง ตาทิสัง ปัณฑิตัง ภะเช

คนเรา ควรมองผู้มีปัญญาใด ๆ ที่คอยชี้โทษ คอยกล่าวคำขนาบอยู่เสมอไป ว่าเป็นเหมือนผู้ชี้ขุมทรัพย์ให้, ควรคบบัณฑิตผู้มีปัญญาเช่นนั้น,

ตาทิสัง ภะชะมานัสสะ เสยโย โหติ นะ ปาปิโย

เมื่อคบหากับบัณฑิตผู้เช่นนั้นอยู่ ย่อมมีแต่ดีฝ่ายเดียว ไม่มีเลวเลย